Twee jaar terug las ik met veel plezier (letterlijk!) Adélka’s boek ‘U lijkt me een vrij hopeloos geval’. Het heeft er mee voor gezorgd dat ik als Vlaamse terecht kwam in de jaaropleiding Provocatief Coachen. Het boek geeft een helder beeld van hoe provocatief coachen er in de praktijk uitziet. Vooral de voorbeelden vanuit casussen zijn zeer helpend en inspirerend, des te meer omdat het provocatieve hier in Vlaanderen nagenoeg onbekend is.
In de hernieuwde uitgave van het boek gaat Adélka op zoek naar materiaal om haar geliefde methodiek wetenschappelijk te onderbouwen en bekijkt ze hoe andere coachingsmethoden in verbinding staan met die van de provocatieve insteek.
De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik niet echt zat te wachten op een ‘evidence based’ onderzoek rond de effecten van provocatief coachen. Nu bijna afgestudeerd in het tweede opleidingsjaar bij Hollander en Wijnberg heb ik zelf immers de heilzame werking van het provocatief werken aan de lijven ondervonden. Toch heb ik – eerst met nieuwsgierigheid en nadien met verbazing - de herwerkte hoofdstukken en de tweede uitgave met plezier teruggelezen. Nog meer dan in haar eerste versie slaagt Adélka erin om op een zeer duidelijke manier het pure mechanisme en de effecten van het provocatief coachen in een breder kader te plaatsen. Voor ons, de terughoudende Vlamingen, die vaak weinig geloof hechten aan wat ze daar in het verre Holland weer verzonnen hebben, worden de criticasters met dit boek met de glimlach de mond gesnoerd; provocatief coachen werkt!
Zelf ben ik bijna twintig jaar actief in de hulpverlening. Geregeld slaan overheid en beleid ons met de nieuwste methodieken rond de oren om op een andere – al dan niet betere – manier met mensen om te gaan. Meer dan eens gaat het om beproefde methodes, die vanuit Nederland komen overwaaien, waardoor dan soms smalend gezegd wordt “dat de Nederlanders ons altijd jaren voor zijn”. Maar het klopt! We lopen weer achter. De vaststelling dat provocatief coachen als methode in Vlaanderen nog maar weinig vaste bodem heeft gevonden, maakt Adélka’s boek verplichte literatuur voor iedereen, die zichzelf coach of begeleider wil noemen. Evenzeer is het een handleiding voor iedereen, die met mensen werkt… voor iederéén dus. Van leerkrachten tot bedrijfsleiders, van dokters tot opvoeders, …
We mogen dan wat trager zijn dan de gemiddelde Nederlander, ik ben ervan overtuigd dat Vlaanderen klaar is voor de provocatieve methode. Het boek ‘U lijkt me een vrij hopeloos geval’ levert hiertoe een bijdrage van onmiskenbare waarde.
Lies Van Nuffelen
Antwerpen, november 2017
www.foert.net
