Ik vond een prachtig stukje in vk magazine van 15 april. Het ging over geweldloze communicatie. Wat mij echter raakte was het interessante stukje van Wiebenga. Hij zei als gedragsexpert iets over de nutteloosheid van 'stempels'. Dat is koren op mijn molen.
We storten ons veel te veel op verklaringen van afwijkend gedrag. Of het stellen van een exacte diagnose. Daar gaat te veel tijd in zitten en daar zou veel geld mee bespaard kunnen worden.
We zijn allemaal een beetje gek bij tijd en wijle. Als provocatief psycholoog zou ik veel hulpverleners willen aanraden om minder in stempels te denken. Richt je op het hoe (wat kan ik doen om er uit te komen) ipv waarom. Ontproblematiseren is de nieuwe trend.
Wat schetst mijn verbazing? In het afgelopen vk magazine 20 april, staat een stuk over de focus van therapeuten. Ze zouden te gericht zijn op wat er allemaal niet goed gaat. Dat is toevallig! Met de letterlijke tekst: we zijn allemaal een beetje gek. Richt je meer op wat mensen goed kunnen, het gezonde deel, ook in het probleemgedrag zit een gezond deel. Als je dat kunt aanspreken kun je als therapeut veel betekenen.
